نبوت محمد (قرآن)یکی از مواهب و نعمتهایی که خداوند به پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله عطا کردند مقام نبوت بود. در این مقاله آیات مرتبط با نبوت حضرت محمّد صلىاللهعليهوآله معرفی میشوند. ۱ - مقام نبوت پیامبر صلىاللهعليهوآلهمحمّد صلیاللهعلیهوآله برخوردار از مقام نبوّت: ۱. الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَ .... ۲. إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِيُ .... ۳. وَ لَوْ كانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ النَّبِيِ .... ۴. يا أَيُّهَا النَّبِيُ .... ۵. وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَ .... ۶. ما كانَ لِلنَّبِيِ .... ۷. لَقَدْ تابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِ .... ۸. النَّبِيُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ .... ۹. ... وَ يَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَ .... ۱۰. يا نِساءَ النَّبِيِ .... ۱۱. ما كانَ عَلَى النَّبِيِّ مِنْ حَرَجٍ .... ۱۲. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِ .... ۱۳. إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِ .... ۱۴. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِ .... ۱۵. وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلى بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِيثاً ... نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ. ۱۶. ... يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَ ... يا أَيُّهَا النَّبِيُ .... ۲ - نعمت بودن نبوت پیامبر صلىاللهعليهوآلهنبوّت پيامبر صلىاللهعليهوآله نعمتى عطا شده از سوى خداوند: وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ. گفته شده است: مقصود از «نعمت» نبوّت است. ۳ - رحمت بودن نبوت پیامبر صلىاللهعليهوآلهنبوّت، رحمت اعطايى خداوند به پيامبر صلىاللهعليهوآله: ۱. وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا وَ لكِنْ رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أَتاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ. ۲. وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ هذَا الْقُرْآنُ عَلى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ ... مقصود از «رحمت» نبوّت است. ۴ - فضل خداوند بر پیامبر صلىاللهعليهوآلهنبوت پيامبر اعظم صلىاللهعليهوآله، فضل و رحمت خداوند: ۱. وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَتُهُ ... مقصود از «فضل اللّه» نبوّت است. ۲. قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا ... از امام باقر علیهالسلام روايت شده كه مقصود از «فضل اللّه» در آيه نبوّت است. ۵ - حسادت یهودنبوّت محمّد صلىاللهعليهوآله، مورد حسادت یهود: بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ يَكْفُرُوا بِما أَنْزَلَ اللَّهُ بَغْياً أَنْ يُنَزِّلَ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ ... آیه مربوط به یهود است و مقصود از «فضله» وحی و نبوّت است. ۶ - پانویس۷ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۰، ص۳۷۵، برگرفته از مقاله «نبوت محمد صلیاللهعلیهوآله». |